บทเสภา
๑.
เรื่องขุนช้างขุนแผนตอนกำเนิดพลายงาม
แต่งในรัชกาลที่ ๒
แต่งในรัชกาลที่ ๒
๒. เรื่องพระราชพงศาวดาร
แต่งในรัชกาลที่ ๔
ตัวอย่างบทกลอนที่ไพเราะ
เรื่อง ขุนช้างขุนแผน ตอน
กำเนิดพลายงาม
ดูครึ้มครึกพฤกษาป่าสงัด ไม่แกว่งกวัดก้านกิ่งประวิงไหว
จังหรีดร้องก้องเสียงเคียงเรไร ทั้งลองไนเรื่อยแร่แวแววับ
ดุเหว่าร้องมองเมียงเสียงว่าแม่ ยืนชะแง้แลดูเงี่ยหูตรับ
อยู่นี่แน่แม่จ๋าจงมารับ วิ่งกระสับกระสนวนเวียนไป
เป็นบทกลอนที่สะท้อนความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับ ธรรมชาติ
และสะท้อนให้เห็นภาพพรายงามได้ยินเสียงนกดุเหว่าจึงเฝ้ามองเมียงชะแง้แลดูและคอยฟังว่าใช้แม่หรือไม่ซึ่งลักษณะบทกลอนมีความไพเราะและงดงามด้านการสัมผัส
ทั้งการสัมผัสสระและการสัมผัสยัญชนะ
ถอดคำประพันธ์บทนี้ให้หน่อยค่ะ
ตอบลบ